Wie was Roy L. Swank?

Dr. Swank leefde van 1909 tot 2008. Hij heeft een groot deel van zijn leven besteed aan het onderzoek naar de effecten van voeding op de ziekte Multiple Sclerose. Dr. Swank is degene geweest die het bekende Swank-dieet heeft ‘uitgevonden’. Dit dieet is samengesteld op basis van zijn onderzoek onder 144 MS patiënten gedurende een periode van 34 jaar. De resultaten van dit onderzoek zijn in 1990 gepubliceerd in het toonaangevend medisch weekblad ‘The Lancet’.

Zijn onderzoek toonde aan dat bij diegene met MS die het dieet volgden, gedurende de periode van 34 jaar geen achteruitgang te bespeuren viel. De tweede testgroep, die dus het dieet niet volgden, hadden allemaal een forse achteruitgang in dezelfde periode.

Voor vlees raadt Swank daarom wit vlees aan (b.v. kip), dat weinig verzadigde vetten bevat. Daarbij mag de inname van vloeibare vetten (oliën) als ingrediënten van het voedsel worden verhoogd, zoals door het eten van (vette) vis en het gebruik van (producten met) zonnebloemolie, lijnzaadolie e.d. Ook olijfolie wordt door Swank als gunstig beschouwd, mits beperkt tot max.. 5 g. per dag, want olijfolie bevat ook een gedeelte verzadigde vetten.

Als melk vervanger kun je kiezen voor verschillende soorten amandel, rijst ,soya en hazelnoot melk. Vooral de laatste is lekker opgewarmd voor s' avonds.

Kokosolie en palmolie mogen niet gebruikt worden, want die zijn verzadigd. De maximale hoeveelheid verzadigd vetten per dag werd gesteld op 15 g. De minimale hoeveelheid meervoudig onverzadigde oliën werd gesteld op 20 g. per dag, en het maximum op 50 g. voor de lichamelijk actieven. Per dag werd in elk geval 5 g. levertraan aanbevolen. Wie met deze getallen aan het optellen gaat, kan dan concluderen: geen melk(lactose) , boter, room, kaas, milkshake, chocolade, vet vlees, e.d. meer.

Resultaten op de lange termijn met de patiëntengroep die dit dieet hebben gevolgd vanaf 1949 zijn verrassend goed: bij de beschreven groep  patiënten die het dieet volgden, daalde het gemiddeld aantal excerbaties in enkele jaren van ±1 per jaar tot ± 0.05 per jaar . Vanaf 1988 publiceerde Swank dat de neurologische achteruitgang en sterfte gemiddeld over deze patiëntengroep over de periode van inmiddels 34 jaar ook verrassend lager waren bij degenen die zich aan het dieet hielden, in vergelijking tot hen die dit niet deden.