Onderzoeken voor het stellen van de diagnose Multiple Sclerose
Er
bestaat tot op heden geen enkelvoudige test om de diagnose Multiple
Sclerose met zekerheid te kunnen stellen. Enkel door het in kaart
brengen van de klachten
en de verschijnselen kan de diagnose van Multiple Sclerose worden
vastgesteld. Daarom vertrouwen wetenschappers en artsen vaak op de
resultaten van een combinatie van onderstaande onderzoeken en
procedures: neurologisch onderzoek en diagnostisch onderzoek.
Neurologisch onderzoek voor het stellen van de diagnose Multiple Sclerose bestaat uit een analyse van de volledige medische geschiedenis van een persoon en de werking van het centraal zenuwstelsel.
De volledige medische geschiedenis van een persoon
Om de
diagnose van Multiple Sclerose te kunnen stellen, vraagt de arts van de
patiënt het volledige medisch dossier op. Hij/zij doet dit om een
algemeen beeld te krijgen van de gezondheid van de patiënt, inclusief
het verslag van de symptomen en wanneer die precies begonnen zijn.
De werking van het centraal zenuwstelsel en Multiple Sclerose
Het
testen van de reflexen, van het evenwichtsgevoel, het
coördinatievermogen en het zicht zijn methodes om na te gaan of één of
meerdere van de symptomen voorkomen die kenmerkend zijn voor Multiple
Sclerose.
Diagnostisch onderzoek voor het stellen van de diagnose Multiple Sclerose bestaat uit een MRI scan en een lumbaalpunctie
MRI scan
Met behulp van de MRI scan kunnen beelden
gemaakt worden van de hersenen en het ruggenmerg waarop de afwijkingen
in de witte stof zichtbaar gemaakt kunnen worden. Op de MRI scan zijn
naast de afwijkingen die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van de
Multiple Sclerose symptomen, ook afwijkingen te zien die in het
dagelijks leven niet direct te herleiden zijn tot Multiple Sclerose
symptomen maar wel schade veroorzaken aan de hersenen. Soms wordt er bij
het maken van een MRI scan nog een soort contrast middel, Gadolinium
genaamd, toegediend waardoor nieuwe, actieve ontstekingen nog beter
zichtbaar gemaakt kunnen worden op de scan. Hieronder ziet u
verschillende MRI beelden waarop witte stof afwijkingen of actieve
ontstekingen zichtbaar zijn.
Lumbaalpunctie
Lumbaal punctie (of ruggenprik) zoekt in
het hersenvocht (liquor) rond het ruggenmerg naar sporen die kunnen
wijzen op Multiple Sclerose ontstekingen in de hersenen of ruggenmerg.
Evoked potential test gaat na hoe snel en accuraat het zenuwstelsel van
een testpersoon reageert op een bepaalde zenuwprikkel. Bij personen met
Multiple Sclerose vindt de doorstroom van informatie in verschillende
zenuwen vertraagd en verstoord plaats, omdat de myelinelaag is
afgebroken.
Er zijn verschillende manieren om deze snelheid van
prikkelgeleiding te meten en een daarvan is de visuele evoked potential
test. Bij dit onderzoek wordt de zenuwverbinding tussen oog en hersenen
onderzocht. Hiervoor krijgt u een electrode op het hoofd geplakt en
krijgt u een zwart-wit geblokt bord of lichtflitsen te zien. Men meet de
tijd die het duurt voordat de hersenen hierop reageren. De resultaten
vergelijkt men dan met de reactietijd bij een gezond persoon.
Sinds de komst van de MRI wordt de evoked potential nog weinig toegepast voor het stellen van de diagnose Multiple Sclerose.